Znaczenie tatuażu kota

Upamiętnienie kociego pupila poprzez tatuaż

Tatuaże z kotem w roli głównej to żadna nowość. W ogóle pomysł tatuowania swojego zwierzaka ma bardzo długą tradycję i ludzie w ten sposób często upamiętniają zmarłego pupila, który dla nich wiele znaczył. Mogą też po prostu tak mocno go kochać, że z tej miłości i przywiązania tatuują jego wizerunek i tu śmierć w cale nie musi wchodzić w grę. Niektórzy z kolei przenoszą wzór kota na skórę tylko ze względu na jego atrakcyjny wygląd i za to, jaka kryje się za nim symbolika, a trzeba przyznać, że jest ona całkiem obszerna. Zapraszam na wycieczkę po różnych regionach i kulturach, w których zwierzę to miało często odmienne znaczenie.

Warto przeczytać: Postrzeganie tygrysa w kulturach ludów z całego świata

Święte koty w starożytnym Egipcie

Wędrówkę wypada zacząć od starożytnego Egiptu, gdzie koty były otoczone szczególną czcią i wyjątkowym traktowaniem. Istnieją zapisy, mówiące o tym, że ktoś, kto zabił kota nawet nieumyślnie, zasługiwał na karę śmierci (raczej wyjątek, niż reguła), co dobitnie pokazuje, jak ważne koty były dla starożytnych Egipcjan. Chyba w żadnym innym miejscu na świecie zwierzęta te nie były aż tak wysoko postawione, by być wartymi więcej niż życie człowieka. Na licznych artefaktach i malowidłach z tamtego okresu można dostrzec koty z bogato zdobionymi naszyjnikami i inną biżuterią, co jasno mówiło o ich statusie.

Czym kot zasłużył sobie na tak szczególne traktowanie? Otóż antyczny Egipt opierał swoją gospodarkę na zbożu, a koty najlepiej potrafiły wywiązać się z zadania chronienia spichlerzy przed nieproszonymi gryzoniami. W wyniku tego na przestrzeni lat powstał kult dookoła bogini Bastet, która przedstawiana była jako kot lub kobieta z głową kota. Wiązano ją z miłością, radością, muzyką, tańcem oraz płodnością, czyli wszystkim tym, co kojarzy się ludziom z pozytywnymi zjawiskami. Połączenie kota z boską istotą sprawiło, że stał się on praktycznie świętym zwierzęciem, na którego nie wolno podnieść ręki, gdyż mogło to skończyć się bardzo surową karą. Kot miał być również istotą, która potrafi poruszać się pomiędzy światem żywych i umarłych.

Fakt ten wykorzystywali wrogowie państwa znad Nilu, którzy w bitwach nierzadko wystawiali w pierwszym rzędzie koty, które miały służyć niejako za parasol ochronny i wzbudzenie zamętu wśród egipskich wojowników, którzy przez to mieli utrudnione prowadzenie walki. Śmierć kota od jego właściciela wymagała zgolenia brody na znak żałoby.

Kot w azjatyckich wierzeniach

Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że przesąd o tym jakoby czarny kot zsyłał na człowieka nieszczęście, pochodzi z Chin, skąd rozprzestrzenił się niemalże na cały świat. Wyjątkiem z pewnością będzie tutaj Wielka Brytania, gdzie na czarnego kota patrzy się dokładnie na odwrót, bo tam utożsamia się go z uśmiechem od losu i szczęściem.

W chińskich wierzeniach kot nie posiada jednoznacznej pozycji, gdyż w zależności od sytuacji może być odbierany pozytywnie lub negatywnie. Widziano w nim obrońcę państwa przed szkodnikami, szczurami i myszami, które zagrażały zbiorom zboża. Łączono go w ten sposób z bóstwem o imieniu Li Shou, który przybierał postać kota i strzegł królestwo przed niechcianymi gośćmi. Jednocześnie kota traktowano jako istotę o nieczystych zamiarach, która ma kontakt z demonicznymi mocami.

W Chinach i Japonii popularna jest figurka kota nazywanego Maneki-Neko, którego charakterystyczną cechą jest jedna łapka podniesiona do góry. Często figurki są skonstruowane tak, aby łapa ta poruszała się do góry i dołu, co ma oznaczać przywoływanie do siebie. Takie figurki można spotkać, chociażby w sklepach, gdzie witają wchodzących klientów. Powszechnie traktuje się je również jako symbol szczęścia.

Warto przeczytać: Rozwój sztuki tatuażu w Japonii i mafijne tradycje z tym związane

Skandynawskie i celtyckie plemiona oraz białe koty

U ludów skandynawskich i celtyckich wierzenia były niekiedy bardzo zbliżone do siebie. Jedną z najbardziej istotnych bogini dla Skandynawów była Freja, czyli patronka miłości, płodności i magii. Ponoć posiadała najpiękniejsze oblicze wśród wszystkich bóstw, a w jej otoczeniu można było spotkać równie piękne białe uskrzydlone koty, które ciągnęły jej powóz po niebie. Na zalesionych terenach, zamieszkałych przez owe plemiona, funkcjonowała rasa norweskich kotów leśnych, z czego prawdopodobnie powstało to wierzenie. Do tej pory ludzie ze Skandynawii lubią nadawać swoim pociechą imię po Freji.

U Celtów natomiast czczono boginię płodności i mądrości Ceridwen, która kontaktowała się z ludźmi za pośrednictwem białych kotów. Zwierzęta te były uznawane za magiczne, ponieważ wierzono, że zostały zesłane przez samą boginię.

Kot, który ma swój udział w greckiej mitologii

Jak to zwykle bywa przy poszukiwaniu znaczeń różnych zwierząt, symboli i tym podobnych, zawsze przychodzi moment, w którym trzeba zawędrować do starożytnej Grecji i jej niezwykle obszernej mitologii. W tym przypadku nie ma ona niestety zbyt wiele do opowiedzenia. Znaleźć można jedynie wzmiankę o bogini ciemności, czarów i magii Hekate, która dzięki przemianie w kota zdołała uciec przed groźnym potworem Tyfonem. Bogini ta utożsamiana była ze złem i okrucieństwem.

Warto przeczytać: Tatuaż z lwem, jakie można przypisać mu znaczenia

Koty wśród wyznawców Islamu

O ile psy przez Muzułmanów traktowane są źle, gdyż uznawane są za nieczyste stworzenia, a te o czarnym umaszczeniu są powszechnie zabijane, bo wierzy się, że są wcieleniem diabła, tak koty mają u nich poważanie. Wszystko jest zasługą tego, że Mahomet darzył je dużą sympatią, jest o tym przypowieść, która mówi o tym, że wolał uciąć część swojej szaty, aby nie obudzić śpiącego na niej kota. Czyny proroka są uważane za nieomylne, więc i jego wyznawcy okazują szacunek kotom.

Odwrócenie kota do góry nogami, czyli chrześcijaństwo

Dziś żyjemy w czasach, w których bardzo mało ludzi wierzy w przesądy i zabobony, ale oczywiście nie zawsze tak było. O ile w czasach antycznych kot miał zapewnione dobre życie i raczej nie kojarzono go z ucieleśnieniem zła, tak z momentem rozprzestrzenienia się chrześcijaństwa na mapie świata, dość mocno się to zmieniło. Apogeum nienawiści do kotów osiągnięto w średniowieczu, szczególnie na terenie Europy. Kościół potrafił przejmować niektóre pogańskie zwyczaje, czy święta i zmieniać je na swoją modłę, ale ten proces ominął koty. Zaczęto utożsamiać je z samym szatanem i jego piekielnymi, nieczystymi mocami. Swoją drogą taki sam los spotkał węża, który wcześniej miał ogrom pozytywnych cech, a finalnie został przemianowany na diabelski pomiot na ziemi.

Koty wiązano także z czarownicami, które podobnie jak one były w brutalny sposób torturowane i zabijane. Nawet dzisiaj można spotkać się z określeniem, że koty mają w sobie coś demonicznego. To pozostałości właśnie po tamtych czasach, zwłaszcza czarny kot ma złą renomę. Na szczęście nikt tych kotów już nie pali żywcem, ani nie przybija do krzyża, tak jak to robiono wtedy.

Warto przeczytać: Temat tatuaży poruszony w świętej księdze, jaką jest Biblia

Kot i jego słynne dziewięć żyć

Każdy musiał słyszeć o tym, że koty mają ponoć dziewięć żyć, a jeśli nie każdy to przynajmniej większość osób w tym kraju. Skąd w ogóle wziął się taki przesąd? Otóż koty dzięki swojej anatomii potrafiły wychodzić cało z wielu opresji, w tym upadku z dużej wysokości, co dla innych zwierząt, czy ludzi mogłoby się skończyć tragicznie. Kiedyś ludzie ciężkim do wyjaśnienia zjawiskom, nadawali paranormalne, tudzież magiczne znaczenie. Kaskaderskie wybryki w wykonaniu kotów dopiero w 1894 roku zostały uchwycone z naukowego punktu widzenia. Stało się to za sprawą francuskiego fizjologa, który postanowił zbadać upadek kota z dużej wysokości, wykonując przy tym serię 60 zdjęć. Ich przeanalizowanie klatka po klatce, miało dać obraz tego, w jaki sposób kotom udaje się wyjść bez szwanku z takiej sytuacji.

Koty mają niezwykle elastyczny kręgosłup, który pozwala im na przeciśnięcie się przez o wiele mniejsze od nich otwory i potrafią poruszać się sprawnie w totalnych ciemnościach. Do tego mocno dbają o swą higienę, co pozwala im na uniknięcie wielu chorób. Te czynniki składają się na to, że kota ciężko ukatrupić, przez co w dawnych czasach, w zależności od regionu, przypisywano mu nawet do 9 żyć.

Symbolika związana z kotem

Skoro odwiedziliśmy już te mniej lub bardziej istotne dla kota kultury na świecie, to trzeba zwrócić uwagę na związaną z nim symbolikę. Koty powszechnie uważane są za symbol sprytu, zaradności i niezależności. Kot potafi wyjść cało z niejednej opresji, do tego jest świetnym łowcą i stawia siebie na pierwszym miejscu. Każdy zapewne słyszał, że „kot chodzi własnymi ścieżkami” i to powiedzenie nie wzięło się znikąd. Znany jest także ze swej cierpliwości i opanowania, ponieważ potrafi długo wyczekiwać na odpowiednią dla siebie okazję. Tak jak wcześniej napisałem koty postrzegane mogą być jako zwierzęta o mistycznej mocy, która pozwala im widzieć inne wymiary, podróżować niejako w tym co realne i nierzeczywiste.

Kocie postacie z popkultury, o których warto wspomnieć

W popkulturze znaleźć można parę naprawdę ciekawych kocich postaci, które warto tutaj wymienić. Jedną z najbardziej wyrazistych jak dla mnie jest Kot z Cheshire, który pojawił się w książce Alicja w Krainie Czarów oraz w filmie na jej podstawie. To kot o niezwykle szerokim uśmiechu i wielkich oczach, w którego umyśle skrywa się szalona osobowość. Postać ta posiada również zdolności magiczne. Jego design wykreowany przez twórców w filmie został tak dobrze przyjęty, że widzowie wprost się w nim zakochali. Połączenie tego z wypowiadanymi przez niego cytatami, które są błyskotliwe i zapadają w pamięć sprawiło, że duża rzesza uznała Kota z Cheshire za dobry pomysł na tatuaż. Wzór ten bardzo fajnie pasuje do stylu watercolor, który podkreśla jego oniryczność i mistyczność.

Kot Behemot z powieści pod tytułem Mistrz i Małgorzata autorstwa rosyjskiego pisarza Michaiła Bułhakowa również należał do osobliwego grona. Był to demon, który przybierał postać czarnego kota lub człowieka z kocią głową. Posługiwał się magią jak na prawdziewgo demona z krwi i kości przystało, równie dobrze (jak nie lepiej) operował sakrazmem, rzucając kąśliwe uwagi w swoim otoczeniu, popijając przy tym wódkę, do której miał słabość. Oprócz tego lubił jeszcze toczyć potyczki w szachy. Te wszystkie cechy czynią z niego wyjątkową postać, o której warto pamiętać.

Trzecim mocno charakterystycznym kotem, którego z pewnością większość ludzi kojarzy z emitowanego kilkanaście lat temu w telewizji serialu Sabrina, nastoletnia czarownica jest Salem. Jego imię nawiązuje bezpośrednio do nazwy miejscowości, która niegdyś mocno była łączona z czarami. Czarny kot posiada niebanalne poczucie humoru i podchodzi z dystansem do wielu spraw, zwłaszcza że jest czarodziejem, który za karę został skazany na życie w skórze futrzaka. Netflix wypuścił nową wersję Sabriny, gdzie magicznego kota również nie mogło zabraknąć.

Zdjęcia tatuaży z kotem w roli głównej

Dla miłosników kociaków stworzyliśmy specjalną galerię, gdzie znaleźc można tatuaże w różnych stylach, wystarczy kliknąć w Kompilacja 30 tatuaży z kocim towarzyszem.