Zły obraz węża wykreowany przez chrześcijaństwo
Niewątpliwie do negatywnego postrzegania węży przyczyniła się religia chrześcijańska. W Biblii największy wróg ludzkości i Boga przybiera postać węża, by skusić Ewę do zerwania zakazanego owocu. Wszyscy doskonale znamy tę historię i konsekwencje, jakie się z tym wiązały. Od tej pory wąż niezmiennie utożsamiany był ze zdradą i grzechem, plugawą istotą, którą szatan wybrał, jako swoje wcielenie na ziemi. Nic dziwnego więc, że przy takiej narracji ludzie reagowali z niechęcią na jego widok.
Warto przeczytać: Co Biblia mówi o tatuażach?
Uzdrawiający wąż boga Asklepiosa
Jednak nie zawsze tak było. Gdy sięgniemy do czasów, przed nastaniem chrześcijaństwa to ukaże nam się zgoła inny wizerunek węża. W starożytności wąż utożsamiany był z iście pozytywnymi wartościami. Funkcjonował wtedy mit o Asklepiosie, bogu, który uzdrawiał ludzi z fizycznych, jak i również duchowych problemów. W indyjskich wierzeniach można znaleźć, postać o imieniu Brahmin, która tak samo, jak Asklepios leczyła chorych. Także wśród Druidów powszechne było utożsamianie węża z leczniczymi właściwościami, a trzeba przyznać, że posiadali oni dużą wiedzę na temat medycyny, jak na tamte czasy. Cofnijmy się jednak do boga, którym był Asklepios. Jego kult w starożytności był silny, a poświęcone jemu świątynie można było znaleźć w wielu miejscach. Jego charakterystycznym atrybutem była laska, opleciona przez węża i obraz ten po dzień dzisiejszy stanowi symbol medycyny na całym świecie. Według legend wąż lizał uszy Asklepiosa, przekazując mu jednocześnie tajemną wiedzę.
Dwa węże pochodzące od boga Hermesa
Grecki bóg Hermes także związany był z wężami. Podobnie jak Asklepios posiadał laskę, tylko że jego „rózga” posiadała skrzydła i opleciona była nie przez jednego, a przez dwa węże. Miały symbolizować męską i kobiecą energię przenikające się nawzajem. Jest to również nawiązanie do ludzkiej nici DNA, gdy spojrzymy na owe węże, to takie skojarzenie nasuwa się same. Wspomniane wcześniej skrzydła były równoznaczne z wyzwoleniem i wolnością. Duchowość człowieka uwalnia się od przyziemnych pragnień, dzięki czemu wyzwala się z kajdan niewoli. W Indiach wąż od zarania dziejów jest wcieleniem energii, mocy duchowej i bogini. Wszystko to kryło się pod nazwą Kundalini, który łączy w sobie wszystkie boskie cechy. Kundalini nawiązuje również do wyższych stanów świadomości, gdzie człowiek doznaje oświecenia i zdobywa ogromną mądrość, która także związana jest z uzdrawianiem.
Warto przeczytać: Tatuowanie na brudnych ulicach Delhi w Indiach.
Uroboros, wąż pożerający własny ogon
W pogańskich wierzeniach, w tym wśród ludności celtyckiej wąż był łączony z transformacją, zmianą dotychczasowego życia. Zwinięty wąż mający w pysku własny ogon symbolizował nieskończoność lub krąg życia. Podobne znaczenie miał Uroboros w dawnym Egipcie i Grecji oraz Jormungand w wierzeniach nordyckich. Te węże były tak olbrzymie, że obejmowały swoim ciałem cały świat i mogły pożreć własny ogon, dzięki czemu z resztą odradzały się na nowo, zapętlając tę czynność w nieskończoność. Według irlandzkiej tradycji niegdyś kraj był nękany przez plagę węży i dopiero przybycie Św. Patryka uratowało ich z opresji. Widać tutaj to, jak chrześcijaństwo stopniowo zmieniało poglądy na terenach, gdzie panowały inne religie. Wcześniej wąż był symbolem wiedzy i medycyny, później stał się uosobieniem zła i grzechu, którego powinno się obawiać.
Wąż balansujący na granicy życia i śmierci
Szamani z afrykańskich plemion od wieków niosą przesłanie o tym, że węże są zwierzętami mocy, które łączą ciało fizyczne z ciałem astralnym. Oprócz tego stanowią źródło niezwykłej wiedzy, a z racji na swoją naturę można je wiązać zarówno z nocą, jak i z dniem. Mądrość przekazywana przez szamanów mówi także o tym, że węże chodzą na granicy życia i śmierci. Dzieje się tak za sprawą zrzucanej przez nie skóry, gdy się jej pozbywają, umiera ich stare ja, a naradza się nowe. Wierzą oni, że w trakcie zrzucania skóry, węże przechodzą w inny wymiar, z którego wracają w nowym wcieleniu. Wąż uczy ludzi tego, jak można zostawić za sobą swoją przeszłość i zacząć kompletnie nowy rozdział z tak zwaną czystą kartą. Przeszłość przestaje mieć znaczenie w momencie, gdy kierujemy swoją uwagę na przyszłość. Z kolei w prekolumbijskiej Ameryce Środkowej latający i upierzony wąż czczony był jako najwyższy bóg Quetzalcoatla.
Warto przeczytać: Plemienne tatuaże - ich znaczenie i historia.
Podsumowanie znaczenia symboliki węża
Mimo swojego mało atrakcyjnego wyglądu wąż na przestrzeni wieków był traktowany jako pozytywny omen, zwierzę obcujące z różnymi bóstwami, które dodatkowo potrafiło wyleczyć ludzkie ciało i duszę. Widziano w nim również cykle Ziemi i Wszechświata i uważano, że odpowiada za równowagę. Dopiero nastanie chrześcijaństwa, stopniowo wyprało pogańskie zwyczaje i wierzenia, robiąc tym samym z węża wroga ludzkości, wymazując wszystkie mity i legendy o jego nadzwyczajnych właściwościach dla człowieka. Dodam od siebie, że nie przepadam za wężami, ale w formie tatuażu wyglądają naprawdę nieźle i mając na uwadze to, że w dalekiej przeszłości traktowane były jako zwierzęta o wielkiej mocy, taki wzór może nieść ze sobą fajne przesłanie.
Warto przeczytać: Znaczenie tatuażu smoka.